afbeelding 238.jpg

Donderdag 25 mei 2017 - HEMELVAART - EEN HEET HANGIJZER

Hoogfeest: Hemelvaart van de Heer - A
Lezingen: Handelingen 1:1-11 – Efeziërs 1:17-23 - Matteüs 28:16-20
 
Boven haardvuren hing vroeger een hangijzer. Twee staven in elkaar gedraaid, met een grote ring, waaraan een ketel werd opgehangen. Wie dat hangijzer eraf moest halen, liet het stuk ijzer zo snel mogelijk vallen, want anders verbrandde hij zijn handen. Met het verdwijnen van de oude haardvuren zijn de hete hangijzers niet verdwenen! Er zijn nog steeds een aantal zaken waar je beter maar niet over kunt praten, want dan breken de discussies in alle hevigheid los! Discussies over het celibaat, de vrouw in het ambt, abortus, euthanasie, de Wet op de Gelijke Behandeling, seksueel misbruik binnen de kerk. Allemaal van die hete hangijzers, waar menigeen zijn vingers aan brandt!
 
De hemel is ook zo’n heet hangijzer. Je kunt er je mond danig aan verbranden! Waar is de hemel? Toen de Russische ruimtevaarder Joeri Gagarin als eerste ruimtevaarder terugkwam van z'n eerste ruimtevlucht, dit jaar precies 50 jaar geleden, zei hij smalend: ‘Ik ben God in de ruimte niet tegengekomen’. We zaten toen nog in de koude oorlog tussen oost en west. En intussen is het duidelijk geworden dat niet Joeri Gagarin deze woorden heeft gesproken, maar dat deze uitspraak destijds een onderdeel was van de Russische propagandamachine!
 
‘Ik ben God niet in de ruimte tegengekomen’. Nog steeds zijn er mensen die menen dat Jezus ergens achter de wolken zweeft. Maar het verhaal van Hemelvaart spot niet met de wetten van de ruimtevaart. Jezus is niet de Enige die erin is geslaagd om zich te onttrekken aan de zwaartekracht! Dan zouden wij wezenloos naar de wolken moeten blijven staren, met het bizarre gevoel dat Hij ons in de steek gelaten heeft!
 
Als de vrienden van Jezus na Hemelvaart wegtrekken naar alle uithoeken van de wereld om daar de boodschap van het Rijk Gods te verkondigen, lieten zij de hemel niet achter zich. Zij nemen het Rijk van God met zich mee. Dat Koninkrijk ligt in hun handen: als een belofte, als een steun onderweg. De leerlingen weten - zeker sinds het Pinksterfeest - dat zij deze wereld mogen omvormen tot een écht Mokum. Daarmee komt Jezus' bede in vervulling: ‘Vader, uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel’. Het verhaal van Hemelvaart is geen sprookje uit de tijd van vóór de ruimtevaart, Het is de eis om alles - ook de ruimtevaart - ondergeschikt te maken aan de eis van God om deze wereld voor elk mens bewoonbaar te maken en bewoonbaar te houden. Zo vormt Hemelvaart de verbinding tussen Paasmorgen en Pinksteren. En vallen Pasen en Pinksteren eigenlijk op dezelfde dag. God zendt ons zijn Geest, bezielt ons met zijn Geest: om te getuigen van zijn Koninkrijk. En hoe de hemel eruit zal zien na onze dood? Laat dat maar over aan God over! Jezus zegt dat we zullen verrijzen, maar Hij zegt geen woord of hoe dat zal gaan.
 
Na de dood van Jezus komen de leerlingen nog éénmaal samen op de berg waarop Jezus zijn zaligsprekingen heeft gegeven. Daar zegt Hij: ‘Mij is alle macht gegeven in de hemel en op de aarde.’ Dat woord macht - exousia - is een typisch Matteuswoord. Eén van de sleutelwoorden om uit te leggen wie Jezus is. Het woord ‘Macht’ klinkt in onze hedendaagse oren verdacht. Waarschijnlijk klonk het woord in de oren van Jezus' tijdgenoten nóg verdachter! Wij hebben het voordeel van enkele eeuwen democratie. Via allerlei wetten proberen wij de macht binnen de grenzen te houden. Dat lukt niet altijd. Steeds weer horen wij over mensen die hun politieke, mystieke, financiële, fysieke, militaire, artistieke of welke andere macht dan ook misbruiken. En op veel plaatsen is het erger dan bij ons. Overal in de wereld worden medemensen gemarteld, gegijzeld, opgerold, doodgeschoten of eenvoudigweg genegeerd, omdat ze niet, of juist wel, kunnen lezen of schrijven, omdat ze kunnen denken en redeneren, en daarom een gevaar vormen voor hen die macht hebben.
 
Macht heeft een slechte naam. Iedere macht heeft dat. Daarom klinken Jezus' woorden in onze oren als een bedreiging. ‘Mij is alle macht gegeven in de hemel en op de aarde.’ En deze macht geeft Hij door. Dat ontdekten zijn tijdgenoten iedere keer weer in hem. Ze stonden verbaasd over zijn wonderen: Hij beveelt zelfs de storm en de zee! Hij drijft boze geesten uit! Hij spreekt met zo'n gezag! Hij eet met zondaars, heeft interesse in melaatsen, spreekt met kinderen, respecteert vrouwen, heeft relaties met vreemdelingen! Hij gooit onze hele wereld overhoop! Hij ziet alles helemaal anders! Hij is niet bang voor politieke en geestelijke leiders! Hij zegt dat iedereen mag aanzitten aan die rijkgevulde tafel. Hij laat ons al samen eten en drinken! Als we dat zouden doen, zó zouden leven, wat zou de wereld er als een sprookje uitzien!
 
Het is deze Macht en dat Leven dat Hij doorgaf aan hun en nu aan ons. Het is een macht die ingaat tegen elk misbruik van welke macht dan ook. Het is de macht die er op gericht is deze wereld om te vormen tot Gods hemel op aarde. In onze doop hebben we deze macht ontvangen. Wij horen bij elkaar, we dienen elkaar dan ook te respecteren. We moeten blijven opkomen voor elkaars rechten en voor elkaars onvermogen!
 
Jezus kijkt voor de laatste keer naar hen. Zijn leven en zijn woorden, zijn vriendschap en vergevingsgezindheid hadden heel wat in hen losgemaakt. Ideeën die in het duister gebleven waren, als vissen in diep water, waren naar boven gevist. Schatten die diep in hen verborgen waren, had Hij ontdekt. Dingen die ze voor onmogelijk hielden, bleken tóch mogelijk te zijn. Ze hadden er zich dan ook niet over verwonderd dat hij op het laatst gearresteerd en gekruisigd was. Maar toen was Hij teruggekomen. Ze hadden ervaren dat wat Hij voorgeleefd had door God gegarandeerd was! Soms twijfelden ze er nog weleens aan. Zelfs op het laatste moment, toen Hij naar de hemel ging. Maar Hij vond dat niet erg. Er was voldoende in hen losgemaakt. Dat zou blijven en de wereld zou veranderen. Het was eigenlijk goed dat Jezus naar de Vader ging. Met Zijn kracht en in Zijn Geest zouden ze hun missie wel klaren, tot aan de voleinding der tijden! Vervuld van de Geest van Jezus weten wij voorgoed dat wij deze vervuilde en kaalgeplukte aarde mogen omvormen tot een paradijs, waar ieder mens welkom is!
 
Gods hemel hangt niet bóven de aarde. Pas als boven élk mens 'n stukje van de hemel open gaat, kunnen wij getuigen dat Jezus in ons hart bezig is om de hemel op aarde tot voltooiing te brengen. En zo’n boodschap – dat begrijp ik best is ook in onze dagen een heet hangijzer!
 
Ambro Bakker s.m.a.
Deken van Amsterdam