Mijn oudste broer is vele jaren in de Verenigde Staten, in Boston, pastoor geweest. Toen ik hem een keer in de zomer bezocht, was er een hittegolf. De temperatuur in de kerk was niet om uit te houden. Bovendien was de airco kapot! Mijn broer, die bekend staat om zijn korte preken, hield toen de kortste preek die ik van hem gehoord heb. Hij zei ‘Beste mensen, buiten is het heet, hier in de kerk is het nog heter. En als u niet tegen die hitte kunt, zorgt u er dan voor dat u uit de hel wegblijft, want daar schijnt het wel heel erg heet te zijn! Daarom vat ik vandaag de preek maar samen: ‘Houdt uw lendenen omgord en uw lampen brandend. Amen!’. Binnen tien minuten stonden we daarna buiten! Een heel korte preek, maar er wordt nog steeds over gesproken. Die ene zin bleek voldoende!

 

Vandaag doen we over hetzelfde evangelie er wat langer over. Vorige week zondag hoorden we hoe een man zijn schuren liet afbreken en steeds grotere liet bouwen. Een appeltje voor de dorst. Voor later! Voor welk later? ‘Dwaas, nog deze nacht komt men je leven van je opeisen!’ Het Evangelie gaat vanmorgen verder: ‘Houdt uw lendenen omgord en uw lampen brandend, want je weet niet wanneer de Heer des Huizes komt!’ Het komt altijd op een moment waarop je Hem niet verwacht! Bereid je voor op die ontmoeting en stop je hoofd niet in het carrièrezand. Het evangelie gaat vandaag verder met het verhaal. We horen Jezus zeggen: ‘Waar uw schat ligt, zal ook uw hart zijn’. Ligt uw hart bij de schatten op aarde of ligt uw ware rijkdom bij de Vader in de hemel?

 

Ik moet hierbij denken aan een mooi verhaal dat ik tegenkwam in het leven van de heilige Antonius van Padua. De meesten van u kennen Antonius nog als de patroon van de verloren voorwerpen ‘Antonius, mijn beste vrind, zorg dat ik weer snel mijn sleutels (of iets anders) vind’. Maar wist u dat deze heilige ook een begenadigde predikant was? Zo hield hij eens bij een overleden vrek een begrafenispreek. In het vuur van zijn betoog zei hij: ‘beste mensen, gaat u eens in de kist kijken’. De toehoorders maakten de kist open en zagen daar de rijke vrek liggen. Maar op de plaats waar zijn hart moest zitten zat een enorm gat. ‘Waar is zijn hart gebleven?’ vroegen de omstanders. Antonius zei toen: ‘in het evangelie staat: waar uw schat is, daar is ook uw hart - ga dus maar eens in zijn geld¬kist kijken!’. 

 

‘Houdt uw lendenen omgord en uw lampen brandend, want je weet niet wanneer de Heer komt!’ Wanneer komt Jezus terug? ‘Houdt uw lenden omgord en uw lamp brandend’, want zonder geloof is het wachten op de Heer een duister gebeuren. De evangelist Lucas geeft ons vanmorgen die waarschuwing niet voor niets. Ook in zijn tijd werd het geloof behoorlijk op de proef gesteld. Christenen begonnen het door te krijgen dat dat waakzaam blijven een kwestie van lange hete adem dreigt te worden. Eigenlijk hadden ze de eindtijd, en daarmee de terugkeer van Jezus, al veel eerder verwacht. Het was de tijd van de eerste leerlingen. En Paulus loopt dan tegen hetzelfde probleem op. Ook hij heeft problemen met een groep mensen die Jezus al zo snel verwachtten dat ze stopten met werken. Ze onderhielden hun huizen niet meer. Waarom zou je je dak nog repareren? Waarom zou je je moestuin nog bijhouden? Jezus kan toch elk moment terugkeren? 

 

In de eerste getuigenissen horen we mensen die van de daken verkondigen: ‘Zo meteen, als Jezus terug is… En dan komt de tegenvaller: hun dak lekt nog steeds en hun moestuin raakt overwoekerd. Dat Koninkrijk is er nog niet, en de kinderen moet wel wat te eten hebben. Dus met zijn allen maar weer de moestuin in. Waar bleef de Messias nou? Ze maakten een grote geloofscrisis door. Was de terugkomst van hun Heer en Meester dan niet meer dan een grove leugen?

 

Lucas wil hen een hart onder de roem steken en schrijft: ‘God is jullie niet vergeten. We wachten niet tevergeefs, Hij wil laat jullie niet in de steek’. En hij en Paulus herinneren hen dan aan de ‘Uittocht uit Egypte’. Ook toen klonk het: ‘Houdt uw lendenen omgord, want uw vrijheid is nabij’. Ook toen waren er mensen die zeiden: ‘nu gaat het écht gebeuren’, maar ook anderen die zeiden: ‘Het zal wel weer niets worden, laat het maar zitten en geef het maar op’. Lucas en Paulus praten ook in hun tijd over wat hen te wachten staat: De Heer zal komen, maar alleen God weet wanneer. Houdt daarom uw lamp branden en houd uw hart op de juiste plaats. Niet in uw geldkist, maar bij mensen die uw hart nodig hebben. ‘Wil je me ontmoeten’ zegt Jezus; ‘Kijk om je heen en al wat je gedaan hebt voor de geringsten van mijn broeders, dat heb je voor Mij gedaan’. Wacht je op de komst van de Heer? Kijk maar om je heen, en dan zie je dat Hij ook in onze tijd al aanwezig is onder de minsten der mijnen’

 

Onderlinge solidariteit en onze lamp brandend houden, met ons hart op de juiste plaats, dat is dé graadmeter van ons geloof. Het is een uitnodiging van God niet te horen bij een volk dat ten koste van anderen eigen zakken vult, maar om te behoren bij een volk dat voortgaat in het voetspoor van Jezus Messias, de Mensenzoon, die zelf geen steen had om zijn hoofd op neer te leggen.

 

Ambro Bakker s.m.a.

Deken van Amsterdam